Şiir Vakti vol2 -Esaret

Işıldıyorsun adeta ne bu zarafet?
Kıskandırırcasına güzelsin bu ne cesaret.
Sen benim kalbimde yar, ben sende esaret.

Bu cazibeyi görmemek aslında büyük bir cehalet,
Sana sevgimi anlatsam, o da ''ebediyet''
Kalbimde açan bu güller, dikenleriyle can yakarak, solacaktır elbet.

Senin saçının teline zarar verseler, ne ata kalır ne zürriyet.
İnanması zor ama budur esas adalet.
İşte bu dinmez hırsım bana veriyor dirayet.

Bu anlatıklarım hakikat.
Ya ol benimle, yada seni benden sök, at.
Ne kadar ileri gidersem kalbinden o kadar azat.

Şiir Vakti Vol1 -Vuslat

Bendeki bu acı, derinden kanayan, adeta hançerlenmiş...
Sanki çığlık atıyorum, ama sesim çıkmıyor, çaresiz.
Ne dindirir bu acıyı? bunun sonu aslında, belirsiz.

Bendeki bu bu özlem, vuslata...
Nefesim kesiliyor adeta, haykıra haykıra.
Göğüs gerdim evet, bunca zorluğa.
Çektiğim acı çıkıyor içimden, adeta bata bata.

Vuslata özlem, benliğime kazınmış
Sorarmısın hiç, bu kader nasıl yazılmış?
Ben kaderime razıyım yar, ne kadar acı çeksemde.
Bu uğurda ölsemde...

Korkuyla baş etmek?

Korkunun beş seviyesi hayatının her kısmına uygulanabilir.
Seviye Beş – Özgürlük
Özgürlük korkunun yokluğudur. Bu seviyede, mutlusundur, eğlencelisindir ve
özgüvenlisindir. Hayatının istediğin doğrultuda gittiğini biliyorsundur. Bu olmak istediğimiz
seviyedir… tabi gelebilirsek.

Seviye Dört – Başa Çıkma
Başa çıkma seviyesinde, gerçek problemlere sahipsindir ama onları düzeltmek için
uğraşıyorsundur. En önemlisi, onlardan kurtulabileceğini bilmendir.
Seviye beşteki kadar mutlu değilsindir ama problemlerinin çoğu kontrolün altındadır. Sadece
problemlerinin tamamiyle çözüleceği zamana odaklanırsın ve çözüleceğinden eminsindir.
Problemleri geçici sıkıntı veren olaylar olarak görürsün.

Seviye Üç – Uğraşma
İşler kötüye gidiyor. Üçüncü seviyede, uğraşıyorsundur. Stres, korku seni aşağıya çekiyor.
Bazen bu seviyede problemleri yendiğini görürsün, ama çoğunlukla başarılı olamazsın.
Bu seviyede vücudun B vitamini depoları tükenir. Enerji seviyen düşer. Her şey sana zor
gelir.

Seviye İki – Tembellik
Bu seviyede problemlerin o kadar büyür ki, bilerek onlardan kaçarsın. Uyanırsın , problemi
hatırlarsın tekrar yatarsın. Yüzleşmemek için nedenler ararsın. Boş şeylere vakit harcarsın.
Herşeyin elinden kayıp gittiğini düşünürsün. Hasta olmaya başlarsın.
Bu problemlerden kaçma hareketinde, problemler sadece büyümez, ikiye ya da üçe katlanır.
Bu seviyede herşeyden vazgeçmişsindir. Problemler kazanmıştır.


Seviye Bir – Panik
Seviye birde, yürüyen problem kıvamındasındır. İnsanlara fevri çıkışların olabilir. Mantıksal
düşünemezsin. Tam anlamıyla duygusal patlama yaşarsın, duygu denen zayıflık tohumları bedenini sarıp sarmalar. Bağırırsın, çığlık atarsın, saldırırsın, ağlarsın. Bu seviyede olmadığına şükretmelisin.*

Alıntı hakkında.

Yazılmış olan yazıların sonunda ''*'' varsa o yazının bir kısmı alıntıdır, bir kısmını kendime göre uyarladım.