Korkunun beş seviyesi hayatının her kısmına uygulanabilir.
Seviye Beş – Özgürlük
Özgürlük korkunun yokluğudur. Bu seviyede, mutlusundur, eğlencelisindir ve
özgüvenlisindir. Hayatının istediğin doğrultuda gittiğini biliyorsundur. Bu olmak istediğimiz
seviyedir… tabi gelebilirsek.
Seviye Dört – Başa Çıkma
Başa çıkma seviyesinde, gerçek problemlere sahipsindir ama onları düzeltmek için
uğraşıyorsundur. En önemlisi, onlardan kurtulabileceğini bilmendir.
Seviye beşteki kadar mutlu değilsindir ama problemlerinin çoğu kontrolün altındadır. Sadece
problemlerinin tamamiyle çözüleceği zamana odaklanırsın ve çözüleceğinden eminsindir.
Problemleri geçici sıkıntı veren olaylar olarak görürsün.
Seviye Üç – Uğraşma
İşler kötüye gidiyor. Üçüncü seviyede, uğraşıyorsundur. Stres, korku seni aşağıya çekiyor.
Bazen bu seviyede problemleri yendiğini görürsün, ama çoğunlukla başarılı olamazsın.
Bu seviyede vücudun B vitamini depoları tükenir. Enerji seviyen düşer. Her şey sana zor
gelir.
Seviye İki – Tembellik
Bu seviyede problemlerin o kadar büyür ki, bilerek onlardan kaçarsın. Uyanırsın , problemi
hatırlarsın tekrar yatarsın. Yüzleşmemek için nedenler ararsın. Boş şeylere vakit harcarsın.
Herşeyin elinden kayıp gittiğini düşünürsün. Hasta olmaya başlarsın.
Bu problemlerden kaçma hareketinde, problemler sadece büyümez, ikiye ya da üçe katlanır.
Bu seviyede herşeyden vazgeçmişsindir. Problemler kazanmıştır.
Seviye Bir – Panik
Seviye birde, yürüyen problem kıvamındasındır. İnsanlara fevri çıkışların olabilir. Mantıksal
düşünemezsin. Tam anlamıyla duygusal patlama yaşarsın, duygu denen zayıflık tohumları bedenini sarıp sarmalar. Bağırırsın, çığlık atarsın, saldırırsın, ağlarsın. Bu seviyede olmadığına şükretmelisin.*
Seviye Beş – Özgürlük
Özgürlük korkunun yokluğudur. Bu seviyede, mutlusundur, eğlencelisindir ve
özgüvenlisindir. Hayatının istediğin doğrultuda gittiğini biliyorsundur. Bu olmak istediğimiz
seviyedir… tabi gelebilirsek.
Seviye Dört – Başa Çıkma
Başa çıkma seviyesinde, gerçek problemlere sahipsindir ama onları düzeltmek için
uğraşıyorsundur. En önemlisi, onlardan kurtulabileceğini bilmendir.
Seviye beşteki kadar mutlu değilsindir ama problemlerinin çoğu kontrolün altındadır. Sadece
problemlerinin tamamiyle çözüleceği zamana odaklanırsın ve çözüleceğinden eminsindir.
Problemleri geçici sıkıntı veren olaylar olarak görürsün.
Seviye Üç – Uğraşma
İşler kötüye gidiyor. Üçüncü seviyede, uğraşıyorsundur. Stres, korku seni aşağıya çekiyor.
Bazen bu seviyede problemleri yendiğini görürsün, ama çoğunlukla başarılı olamazsın.
Bu seviyede vücudun B vitamini depoları tükenir. Enerji seviyen düşer. Her şey sana zor
gelir.
Seviye İki – Tembellik
Bu seviyede problemlerin o kadar büyür ki, bilerek onlardan kaçarsın. Uyanırsın , problemi
hatırlarsın tekrar yatarsın. Yüzleşmemek için nedenler ararsın. Boş şeylere vakit harcarsın.
Herşeyin elinden kayıp gittiğini düşünürsün. Hasta olmaya başlarsın.
Bu problemlerden kaçma hareketinde, problemler sadece büyümez, ikiye ya da üçe katlanır.
Bu seviyede herşeyden vazgeçmişsindir. Problemler kazanmıştır.
Seviye Bir – Panik
Seviye birde, yürüyen problem kıvamındasındır. İnsanlara fevri çıkışların olabilir. Mantıksal
düşünemezsin. Tam anlamıyla duygusal patlama yaşarsın, duygu denen zayıflık tohumları bedenini sarıp sarmalar. Bağırırsın, çığlık atarsın, saldırırsın, ağlarsın. Bu seviyede olmadığına şükretmelisin.*
İlk 3 adımda kendim aşmışım basamakları.Dördüncüye çıkmak arada zorladı beni.3 ile 4 arası bi araftaydım çoğu zaman.ne dertlerimi çözebileceğime inanabildim,ne de mutlu olabilcek kadar özgür.Hep gülerim aslında.ama işde karmaşık bi bulmaca..Zaten insan da bi bulmaca değil mi.yada çok bilinmeyenli denklem.konuyu nasıl burakaya geitrdim bilemesem de..bugünlük affediver :) :P
YanıtlaSil